Gedurende één jaar heb ik samen met fotograaf Mirjam Dorgalo mijn programma ‘Taal voor Eenzaamheid’ uitgevoerd in de taal-, inburgering- en empowerment trainingen. Het waren meer dan meer dan 15 workshops op 10 locaties in Amsterdam. Alle deelnemers hadden een migratieachtergrond. Sommige spraken goed Nederlands, andere deelnemers waren net in Nederland aangekomen.
De deelnemers brachten hun eigen betekenis, verhalen en taal over eenzaamheid in. Gaat het over ‘alleen’ of over ‘eenzaamheid’? Hoe schrijf je eenzaamheid in het berbers, ghanees, arabisch, turks? Daarna vroegen we aan deelnemers waar eenzaamheid in je lichaam huist. ‘Als ik me eenzaam voel, krijg ik pijn in mijn buik, soms zo erg dat ik niet meer kan lopen’. ‘Bij mij huist eenzaamheid in mijn hoofd door mijn gedachten die in mijn hoofd spoken’. ‘Bij mij in mijn knieën, ik heb zo’n pijn waardoor ik niet meer kan knielen en bidden in de moskee’.
Van iedereen werd door fotograaf Mirjam Dorgalo een polaroid foto gemaakt van hun plek van eenzaamheid. Eén om zelf te houden, één voor onze verzameling. Om vervolgens met elkaar uit te wisselen.
Het doel van de workshops is om de docenten en trainers te inspireren om door middel van een artistieke werkvormen eenzaamheid te verbeelden en bespreekbaar te maken. Om uiteindelijk een handleiding te maken voor docenten en trainers.
De eerste fase van het programma is gefinancierd door Gemeente Amsterdam. Taal van Eenzaamheid was één van de voorbeeld programma’s van Aanpak Eenzaamheid Amsterdam.
De betrokken organisaties waren Vrouw & Vaart in Nieuw-West, De Gouden mannen in Amsterdam West en Nieuw West, De Protestants Diaconie, Sipi taalcentrum in Amsterdam Oost en Zuid-Oost.
Heb je interesse in een soortgelijk programma, neem gerust contact met mij op.